Jubileuszowa edycja popularnego festiwalu

Zapewne nie wszyscy wiedzą, jaki jest najstarszy w Polsce festiwal filmów fabularnych? To Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie, które w tym roku odbędzie się już po raz pięćdziesiąty. Tegoroczna edycja imprezy rozpocznie się 29 sierpnia, a zakończy 5 września 2021 r.

Znamy już skład jury, które zdecyduje o wynikach konkursu festiwalowego. Jurorzy będą pracować pod przewodnictwem wybitnej aktorki, Jadwigi Jankowskiej-Cieślak. W zacnym gronie znaleźli się również: krytyk filmowy Diana Dąbrowska, reżyser Łukasz Ronduda, reżyser Janusz Zaorski oraz filmoznawca i pracownik Filmoteki Narodowej, Jarosław Grzechowiak.

Organizatorem Lubuskiego Lata Filmowego jest Klub Kultury Filmowej w Zielonej Górze. Patronem imprezy -„Gazeta Lubuska”.

Produkcje zgłoszone do konkursu będą walczyć o Złote, Srebrne i Brązowe Grono oraz o nagrody dodatkowe.

W konkursie mogą wziąć udział filmy wyprodukowane w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie jest swego rodzaju świętem dedykowanym kinematografii z tego właśnie regionu Europy. Nie zmieni się to również w tym roku.

Krótka historia festiwalu

Pierwsza edycja Lubuskiego Lata Filmowego odbyła się w 1969 r. Laureatem głównej nagrody został Andrzej Wajda – otrzymał Złote Grono za film „Wszystko na sprzedaż”. Rok później konkurs wygrał Kazimierz Kutz (za „Sól ziemi czarnej”). W ciągu dwóch lat obaj reżyserzy ponownie wygrywali kolejne edycje konkursu: Andrzej Wajda triumfował z obrazami „Brzezina” i „Krajobraz po bitwie”, Kazimierz Kutz z „Perłą w koronie”.

Andrzej Wajda otrzymał główną nagrodę również za „Wesele” i za „Ziemię obiecaną”, a Kazimierz Kutz za „Śmierć jak kromka chleba”. Festiwal wygrywali także inni wybitni polscy reżyserzy: Krzysztof Zanussi („Iluminacja”, „Spirala”), Feliks Falk, Stanisław Różewicz, Wanda Jakubowska, Jan Kidawa-Błoński, Ryszard Bugajski, Marcel Łoziński, Piotr Trzaskalski, Wojciech Smarzowski i wielu innych.

Od roku 1990 Lubuskie Lato Filmowe stało się imprezą międzynarodową, co znacznie „rozszerzyło” zasięg festiwalu, którego celem stało się promowanie kinematografii krajów centralnej i wschodniej Europy.